Böğürtlen, Türkiye'nin hemen hemen her bölgesinde yetişebilen bir bitki türü olarak bilinmektedir. Mineraller ve vitaminler bakımından oldukça zengin bir yapıya sahip olan böğürtlen, genel olarak çöl iklimi dışında birçok iklime uyum sağlayabilen, ancak kuzey yarımkürede daha yaygın olarak yetişen bir bitkidir. Dikensi sürgünler barındıran yapısıyla üzümsü bir meyve türü olan böğürtlen, hassas ve narin bir meyve olması nedeniyle çabuk bozulma özelliği taşır ve bu sebeple raf ömrü oldukça kısadır. Böğürtlen, sıcak iklim meyvesi olarak bilinir ve soğuğa karşı dayanıklı değildir. Ayrıca olgunlaşma sürecinde kuru havaları sevmeyen bir bitki olarak da bilinir.

Böğürtlen ekimi öncesinde ekilecek tarlaya bakım yapılmalıdır. Topraktan örnekler alınarak analiz yapılmalı ve duruma göre gübreleme yapılmalıdır. Organik çiftlik gübresi ile toprak zenginleştirilir. Gübreleme işlemi yapıldıktan sonra toprak işlenerek gübrenin toprakla bütünleşmesi sağlanır. Son olarak taban gübresi denilen potasyumlu ve fosforlu gübreleme yapılarak toprak son kez sürülür. Böğürtlen ekimi yapılacak fidanlar özenle seçilmeli, hastalıklı olmamalı, kökleri iyi gelişmiş ve kuvvetli olmalıdır. Fidanlar ekim zamanına kadar iyi saklanmalıdır. Fidanların ekim bölgesine getirilmesi sırasında çamur dolu kovalar veya ıslak nemli torbalar içerisinde taşınmalıdır. Böğürtlen ekimi için uygun gün seçilmeli, havanın kapalı ve rüzgarsız olduğu günler tercih edilmelidir. Dikimden önce kökler temizlenmeli, kuru ve aşırı uzun kökler makas ile kesilmelidir. Böğürtlen ekimi yapıldıktan sonra can suyu verilmelidir. Bölgesel şartlar göz önünde bulundurularak ekim yapılmalı; soğuk bölgelerde ilkbaharda, kışları ılık olan bölgelerde ise sonbaharda ekim yapılması ürün kalitesi açısından sağlıklı olacaktır. Böğürtlen ekim mesafesi büyüme gücüne, türüne, toprak verimliliğine ve terbiye şekline göre belirlenmelidir. Genel olarak böğürtlen ekimi aralıkları 2,5 metre ile 1,5 metre arasında olmalıdır.

Böğürtlen ekiminde en önemli işlemlerden biri de budama işlemidir. Kışın yapılacak budama işleminde kuruyan dallar gövdeden alınmalıdır. Haziran aylarında zayıf ve ince görülen dallar budanmalı, ana dalın daha verimli büyümesi sağlanmalıdır. Üç yılda bir genel olarak yeşil budama yapılmalıdır. Budamada ana dallar 195-200 cm yükseklikte bırakılmalıdır.

Böğürtlen ekimi sonrasında özellikle zararlı otlardan arındırılmalı, hastalık ve zararlılar ile mücadele için ilaçlama yapılmalıdır. Böğürtlen sıra araları çapalanmalı ve toprakta oluşan kesekler kırılarak parçalanmalıdır.

Böğürtlen ekiminin başarılı olabilmesi için dikkat edilmesi gereken bazı ekstra hususlar vardır:

Bu bilgiler doğrultusunda böğürtlen ekimi ve bakımı doğru şekilde yapılırsa, kaliteli ve verimli bir ürün elde edilmesi mümkündür.