Böğürtlen ağacı, farklı iklim koşullarına kolaylıkla uyum sağlayabilen bir bitkidir. Böğürtlen ağaçları, sıcak ve kurak havalara ahududu ağaçlarına kıyasla daha dayanıklıdır. Ancak, kış aylarında ve ilkbahar aylarında meydana gelen donlara karşı ahududu ağaçlarına kıyasla daha az dayanıklıdırlar. Soğuk kış günlerinde ahududu ağacının dalları donduğunda zarar görür, çünkü donan dalların yerine çıkan yeni sürgünlerden aynı yıl tekrar ürün alınmaz. Bu sebeple, don olan yerlerde yetiştirilecek olan ahududu ağaçları için tedbir alınmalıdır. Ahududu ağaçları genellikle sıcak iklimleri severler ve şeftali ağacının yetiştirildiği yerlerde kolaylıkla yetiştirilirler. Böğürtlen ağacı olgunlaşmaya başladığı dönemde kuru bir hava iyi sonuç vermemektedir.

Böğürtlen ağacı genellikle toprak seçmez. Ancak, dinlenmiş ve geçirgen olan derin topraklar bu ağaçlar tarafından daha çok sevilir. Ayrıca, yeterli besin maddeleri mevcut olan topraklarda ahududu meyvesi daha verimli ve kaliteli olmaktadır. Toprağın sürekli olarak nemli olması ve toprağın derinliğinin minimum bir metre olması gerekir. Organik gübreleme ile toprak işlemenin aynı zamanda yapılması da bu ağacın verimi bakımından önemlidir.

Bir böğürtlen ağacını çoğaltmak için farklı metotlar kullanılmaktadır. Böğürtlen ağacı çoğaltma metotlarından bazıları şunlardır:

Böğürtlen ağacının dikimi için kuvvetli fidanlara sahip olması, iyi gelişmiş köklere sahip olması ve bir hastalığının bulunmaması gerekmektedir. Ayrıca, bu fidanların dikim zamanına kadar serin ve nemli bir yerde muhafaza edilmesi gereklidir. Dikim hemen yapılmayacaksa fidanların hendeklenmesi gerekir. Böğürtlen ağacı fidanlarının dikim yapılacak olan yere içi çamurlu su dolu kovaların içinde ya da ıslak telislerle götürülmesi gerekmektedir. Dikim için açık havalar tercih edilmelidir. Fidan dikimi bittikten hemen sonra can suyu verilmelidir.

Budama da en az dikim kadar önemlidir. Kış aylarında yapılan budamada kurumuş olan dalların kesilmesinin ardından ağacın geliştiği dönemden sonraki yıllarda budama yapılır ve üç yıl içinde de yeşil budama yapılır. Yazın başlangıcında, Haziran ayının ilk iki haftası içinde ağaçtaki zayıflamış ve ince olan dallar kesilir. Bunun sebebi, her taçta birkaç tane ana dalın büyümesini sağlamaktır. Kış aylarında yapılan budamada en iyi gelişmeye başlayan birkaç dal seçilir ve geri kalan dallar budanır. Bunun yanı sıra, ana dallar yaklaşık iki metre yükseklikte kalır. Ağacın yan dalları ise tepeden 45 cm'ye kadar budanır. Geri kalan dallar da yaklaşık yarım metre budanır.

Böğürtlen ağacında sulama da budama kadar önemlidir. Çünkü ağacın verimli olması için doğru sulama gerekir. Böğürtlen ağaçları sürekli olarak topraklarının nemli olmasını isterler ve kuru toprakta verim vermezler. Yeterli derecede yağış olmayan yerlerde böğürtlen ağacının sulanması zorunlu olarak yapılmalıdır. Özellikle de böğürtlenlerin toplama işlemi zamanı geldiğinde diğer zamanlara göre sulamanın daha fazla yapılması gerekir. Geçirimi az olan topraklarda suyun fazla birikmesi sonucunda ağacın kök kısımlarında hastalıklar oluşabilir ve bu durum ağacın ölümü ile sonuçlanabilir. Bunun yanı sıra, normalden fazla sulama da sulamama kadar tehlikeli olabilir. Böğürtlen ağacının sulaması karık, yağmurlama ya da damla sulama ile yapılır. Fakat ağacın meyvelerini toplama zamanında yağmurlama sulama yapmak doğru değildir. Tüm tekniklere uyularak yapılan böğürtlen ağacı yetiştiriciliğinde, verimin tam olduğu bir dekar böğürtlen bahçesinden yaklaşık olarak 2 ya da 2,5 ton kadar böğürtlen meyvesi almak mümkün olmaktadır.